کلامی از شیخ بهایی:
آدمی
اگر پیامبر هم باشد از زبان مردم آسوده نیست، زیرا:
اگر بسیار کار کند، میگویند
احمق است !
اگر کم کار کند، میگویند تنبل است !
اگر بخشش کند، میگویند افراط
میکند !
اگر جمع گرا باشد، میگویند بخیل است !
اگر ساکت و خاموش باشد،
میگویند لال است !
اگر زبان آوری کند، میگویند وراج و پر گوست !
اگر روزه
برآرد و شبها نماز بخواند، میگویند ریا کار است !
و اگر نکند، میگویند کافر است
و بی دین !
لذا نباید بر حمد و ثنای مردم اعتنا کرد
و جز از خداوند نباید از
کسی ترسید.
پس آنچه باشید که دوست دارید.
شاد باشید، مهم نیست این شادی چگونه
قضاوت شود.