آفتابگردان ترین
گاه به گاه خوبند آدمهایی که مرا به یاد خودم می اندازند ... به یاد مسیری که طی شد ... به یاد آنچه بودم و ... آنچه ... شدم!
غمی پدیدار می شود در این مرور ...
بعد
با خودت همدردی می کنی ... با آن "خود" گذشته ... خود درگذشته ... چرا که
تنها کسی که از پس همدردی با دل هرکس تمام و کمال، برمی آید ... خود اوست
... حتی اگر این "خود" دوباره متولد شده باشد ...
ریشه هامان را از یاد نبریم ...
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد